ارتباط انسان با خدا

ارتباط انسان با خدا

   بی شک انسان عجیب ترین مخلوقات است واین مخلوق عجیب نمی تواند خود به خود پدید بیاید واین خود دلیلی است برای اثبات اینکه انسان آفریدگاری دارد و هیچ کس قبول نمی کند که کسی از او کمتر آفریدگار وی باشد. .........................

 به عبارتی دیگر انسان با کمی تفکر می تواند بفهمد که سنگ و چوب از وی کمتر اند و نمی توانند که آفریننده او باشند.پس تنها کسی که می تواند خدا، آفریدگار و محافظ او باشد فقط (الله)است.

  هیچ محدوده ی زمانی و مکانی خاصی برای راز و نیاز با خدا وجود ندارد و فرد هر لحظه اراده کند می تواند با خدای خویش رابطه برقرار کند.

  اگر فردی حتی برای یک بار از صمیم قلب با خدا راز و نیاز کند وبه لذت آن پی ببرد ، حاضر نیست که آن لذت را با لذت های پست و فرومایه ی دنیوی عوض کند .

  در بین رابطه ی انسان با خدا هیچ رازی وجود ندارد وحتی اگر انسان مشکلات خود را با خداوند در میان نگذارد ،خداوند خود برآنان آگاه است.پس نتیجه خواهیم گرفت که رابطه ی انسان با خدا یک رابطه ی صادقانه و کاملاً صمیمی است .دراین رابطه فرد بیشتر مواقع دوست دارد با خدای خود خلوت کند و هیچ کس حق ندارد خلوت فرد با خدا را بر هم زند و همانطور که خداوند می فرماید:(من تجاوز گران را دوست ندارم)

از پیامبر(ص) روایت است که:اگر در زمان آسایش و رفاه خودت را به خدایت بشناسانی او در زمان تنگدستی و فقر تو را خواهد شناخت.

و نیز از پیامبر روایت است که خداوند متعال فرموده است:هر کس خود را به من نزدیک کند و من او را دوست بدارم، چون او را دوست داشتم،گوش او می شوم که با آن می شنود،چشم او می شوم که با آن می بیند،دستش می شوم که باآن می گیرد و پای او می شوم که باآن راه می رود .اگر او از من چیزی بخواهد به او می دهم و اگر از من پناه بخواهد وی را پناه می دهم.

ازاین احادیث در می یابیم که این رابطه یک جانبه نیست بلکه هر دو طرف(خدا و انسان ) باید در این رابطه شرکت داشته باشند.البته در این میان همیشه بیشترین سود را انسان می برد و فهمیدن این مسئله که مقصود خداوند از انجام این کار چیست در توان آدمی نیست و همانطور که پیامبر (ص) می فرماید)در مورد حکم خداوند کنجکاوی نکنید.)

   همانطور که خداوند برای انجام کار خیر پاداش می دهد،برای انجام کار بد با بنده اش رفتار خواهد کرد.اما در صورتی فرد توبه کند خداوند توبه ی او را پذیرفته وبه راه راست هدایت می کند.

    پیامبر (ص)می فرماید:اگر بندگان خداوند بدانند که موقع توبه کردن آنان خداوند تا چه اندازه شاد می شود،چون فکر او گنجایش آن را ندارد از حال خواهد رفت.

پس خداوند هیچ گاه در های رحمتش را بر بندگانش نمی بندد و زمانی که افراد فکر می کنند که راه بازگشت و توبه ای نیست آن زمان هم یکی از در های رحمت خداوند باز است. و هیچ گاه خداوند بر بنده گانش سخت نمی گیرد.

   پیامبر (ص) از خداوند روایت می کند که: کسی که تصمیم به انجام کار نیکی گرفت و سپس آن را انجام نداد،خداوند نزد خود برای او یک نیکی می نویسد و اگر تصمیم به انجام کار نیکی گرفت و سپس آن را عملاً انجام داد ،خداوند نزد خود آن را از ده،تا هفتصد،تا چندین برابر بیشتر می نویسد و اگر تصمیم به انجام کار بدی گرفت و سپس آن را انجام نداد،خداوند نزد خود برای او یک نیکی کامل می نویسد و اگر تصمیم گرفت و سپس انجام داد خداوند نزد خود فقط برای او یک بدی می نویسد.

(اِلابِذکـرِالله تَطمئَنُ القُلوبْ)  تنها با یاد خدا دلها آرام می گیرد

مفهوم آیه ی بالا این است که یاد خدا وارد هر دلی شود با نور خود آن را تزکیه می دهد

و افرادی که یاد خدا در دل شان باشد همیشه خوشبخت خواهند بود زیرا هم این دنیا را دارند وهم آخرت را. در نزد خدا ثروتمند و فقیر یکسان اند و تنها ملاک برای تعیین درجات آنان ،میزان اخلاص دین و تقوایشان است.برای ملاقات با خداوند فقط  یک قلب حقیقت بین احتیاج است ودر این ملا قات هیچ هزینه ای لازم نیست

خداوندی که صاحب حقیقی  تمام دنیا ست هیچ گاه بر بندگانش ظلم نمی کند و مانند متکبران و فخر فروشان اطرافیانش را از خود نمی راند .اما آدمیزاد وقتی که مقام کوچکی را بدست می آورد ،فوراً مغرور شده و خدایش را از یاد می برد.

اما افرادی که هیچ گاه خدا را از یاد نمی برند برای آنان پاداش بزرگی است ودر این دنیا و نیز در آخرت فرشتگان وی را همراهی می کنند.

برگرفته از منابع معتبر،احادیث و آیات