اوست دوست دار نیکان
ز خــاک آفـــریدت خـداوند پاک پس ای بنده افتادگی کن چو خاک
تـــواضع ســر رفعـت افرازدت تکبر بــه خــاک انــدر انــدازدت
به عزت هر آن کو فروتر نشست بـــه خواری نیفتد ز بالا به پست
بـه گردن فتد سـرکش تند خوی بلندیت بایـد بلنـــدی مجـــوی
ادامه مطلب ...دل خوبان عالم
اگر کودک باشی و یا کودکانه فکر کنی، پدر در نظر تو از همه‌ی موجودات عالم توانمندتر است. انگار کوهی است که به آن تکیه‌داری؛ استوار و پابرجا.
دستهایش امن‌ترین دست‌ها و کلامش قاطع‌ترین کلام‌هاست.
مادر نیز آفتاب منزل است، نه، بلکه آفتاب دل است. آغوش گرمش را به صفای همه‌ی عالم عوض نخواهی کرد. صدای محبتش را به ترنم هزار جویبار نخواهی داد. چه دردناک و غم‌انگییز است کودکی که این هر دو را نداشته باشد. رسول خدا محمد (ص) چنین بود، هنوز دو ماهه یا یک ساله بود که پدرش عبدالله از دنیا رفت و بعد از او چندان طولی نکشید که آفتاب آسمانش، مادر مهربانش ((آمنه)) چشم از جهان فروبست. محمد(ص) در این زمان شش ساله بود، که با کوچ مادر تنها شد، ابر شد، ابری که تمام دلش را گریه کرد.
ادامه مطلب ...