سنت از نظر مذاهب اسلامی
سنتهای الهی در زندگی اسلامی:
در مباحث خداشناسی ضمن بحث از توحید افعالی، بیان شده است که ارادهی ثابت و لایتغیر الهی تنها مؤثر حقیقی در جهان است. مجرای تحقق ارادهی الهی در جهان قانونهای ثابت جهان میباشد که در تمام هستی برقرار است. این قانونها در واقع روابط بین علتها و معلولات از این قوانین در عرف دینی به سنتهای الهی تعبیر میشود و آیهی 43 سورهی فاطر مؤید این سنت خدایی است که میفرماید: ((هرگز در سنت خداوندی تبدیل و تحویلی نمییابی)). منظور از عدم تغییر در سنت الهی این است که هرگز در قانون خدا تحولاتی صورت نخواهد گرفت. حذف و اضافه در دستورهای خدا وجود ندارد. سنت الهی دارای مراتب و مدارج خاص خود میباشد ازجمله سنت امتحان، سنت هدایت، سنت امداد، سنت املاء و استدراج که در قرآن کریم در مورد تکتک این عنوانها آیات وارد و شأن نزول دارد و شامل مراتب امتحان، نوع امتحان، سختیها و مصیبتها، وفور نعمت، نزول عذاب و توفیق الهی است، و آیههای 155 و 156 سورهی بقره همهی سنتهای خداوندی را دربرگرفته که میفرماید: ((قطعاً شما را به چیزی از قبیل ترس و گرسنگی و کاهش در اموال و جانها و محصولات میآزمائیم، و مژده ده شکیبایان را))، ((همان کسانی که چون مصیبتی به آنان برسد، میگویند: ما از خدا هستیم و بسوی او بازمیگردیم.
سران مذاهب چهارگانه جهد فراوانی معمول داشته و با کوشش و تلاش خود در بسط و گسترش مفاهیم قرآن و احادیث شریف نبوی وقت گرانبهای خود را صرف احیای ارزرشهای قرآنی و حدیثی کردهاند و با تدوین کتب حدیثی و فقهی توانستهاند به مبنای دین و گفتههای پیامبران خدا و دوستان صادق و صالح الهی رونق و ارزش و اعتبار بیشتری بخشیده، اکنون جامعهی مسلمین از زحمات سرشار ان بزرگان بهرهمند و فیض یاب میباشند.
دین: عبارتست از اعتقاد به وجود خداوند آگاه و عالم و غنی و عادل مطلق و جامع همهی صفات کمالیه که جهان هستی برمبنای حکمت و عدل آفریده و انسان را در میدان مسابقه برای وصول کمال به حرکت درآورده است.