شاید که عمل کنیم :
تفاوت کشورهای ثروتمند و فقیر ، تفاوت قدمت آنها نیست.
برای مثال کشور مصر بیش از 3000 سال تاریخ مکتوب دارد و فقیر است! اما کشورهای جدیدی مانند کانادا ، نیوزیلند و استرالیا که 150 سال پیش وضعیت قابل توجهی نداشتند ، اکنون کشورهایی توسعه یافته وثروتمند هستند.
تفاوت کشورهای فقیر و ثروتمند در میزان منابع طبیعی قابل استحصال آنها هم نیست............
ژاپن کشوری است که سرزمین بسیار محدودی دارد که 80% آن کوههایی است که مناسب کشاورزی و دامداری نیست اما دومین اقتصاد قدرتمند جهان پس از آمریکا را دارد. این کشور مانند یک کارخانه پهناور وشناوری میباشد که مواد خام را از همه جهان وارد کرده و به صورت محصولات پیشرفته صادر میکند.
مثال بعدی کشور سویس است :
کشوری که اصلاً کاکائو در آن به عمل نمیآید اما بهترین شکلاتهای جهان را تولید و صادر میکند. در سرزمین کوچک و سرد سویس که تنها در چهار ماه سال میتوان کشاورزی و دامداری انجام داد ، بهترین لبنیات (پنیر) دنیا تولید میشود. سویس کشوری است که به امنیت ، نظم و سختکوشی مشهور است و به همین خاطر به گاوصندوق دنیا مشهور است (بانکهای سویس)
افراد تحصیل کردهای که از کشورهای ثروتمند با همتایان خود در کشورهای فقیر برخورد دارند برای ما مشخص میکنند که سطح هوش و فهم نیز تفاوت قابل توجهی در این میان ندارد. نژاد و رنگ پوست نیز مهم نیستند ؛ زیرا مهاجرانی که در کشور خود برچسب تنبلی میگیرند در کشورهای اروپایی به نیروهای مولد تبدیل میشوند.
پس تفاوت در چیست؟
تفاوت در رفتارهایی است که در طول سالها فرهنگ و دانش نام گرفته است. وقتی که رفتارهای مردم کشورهای پیشرفته و ثروتمند را تحلیل میکنیم ، متوجه میشویم که اکثریت غالب آنها از اصول زیر در زندگی خود پیروی میکنند :
1ـ اخلاق به عنوان اصل پایه
2ـ وحدت
3ـ مسئولیت پذیری
4ـ احترام به قانون ومقررات
5 ـ احترام به حقوق شهروندان دیگر 6 ـ عشق به کار
7ـ تحمل سختیها به منظور سرمایهگذاری روی آینده
8 ـ میل به ارائه کارهای برتر و فوقالعاده
9ـ نظم پذیری
اما در کشورهای فقیر تنها عده قلیلی از مردم از این اصول پیروی میکنند. ما ایرانیان فقیر هستیم نه به این خاطر که منابع طبیعی نداریم یا اینکه طبیعت نسبت به ما بیرحم بوده است. ما فقیر هستیم برای اینکه رفتارمان چنین سبب شده است. ما برای آموختن و رعایت اصول فوق که (توسط کشورهای پیشرفته شناسایی شده است ) فاقد اهتمام لازم هستیم. اگر شما این پیام را برای دیگران نفرستید : اتفاقی برای شما نمیافتد. گربه شما نمیمیرد ، از محل کارتان اخراج نمیشوید ، هفت سال بدبختی برسرتان آوار نمیشود و مریض هم نخواهید شد.
اما اگر مهین خود را دوست دارید ، این پیغام را به گردش بیاندازید تا شاید تعداد بیشتری از هموطنانمان مانند شما آن را بفهمند ، تغییر کرده و عمل کنند.